Gedicht

Nunkircher Markt

Do kumme Leit vunn alle Seire
Mit Scheese, Karre, Geil unn Wahn,
Se gehn, se fahre unn se reire,
mit Vieh, mit Waar unn lierig an;
Vunn ihwer Wall, vunn Irrer hinne,
Vunn Kehrberich unn vunn Geminne,
Vunn Rhein unn Musel, vunn de Noh,
Vunn Siemere iß alles do.

Mit Lerer halle lo die Gehrwer
Die Sähler halle lo mit Sähl,
Mit Kierel unn Gedrucks die Färhrwer,
Die Juure halle Brille fähl;
Aag Raaresieb und Aehrereirer
Vunn Recker'sche sinn hie unn weirer;
Viel Nähelschmied vunn Läffelschitt,
Wo't ähs ejo so viele gitt.

Watt Aehner braucht iß lo se kriehe.
Do honn se Hoose fähl unn Schuh,
Glatt feerdig, graad vor anseziehe
Unn Klärerstufft unn Knebb derzu;
Aag Pefferweerz unn gure Nählcher
Unn borzeline Kaffischählcher
Unn Spielgescherche vor die Kinn
Unn Heiwercher mit Blume drinn.

Agathe-Glicker, hilze Bebbcher
Unn Drummbele unn Fauerstähn
Unn Grelle, Bänner, Peifekebbcher
Unn Strehl, vunn Hore unn vunn Bähn,
Aag Scheffelmoosing, Wann un n Simmer
Unn Flehelsruhre krieht m'r immer,
unn vunn der Musel unn der Noh
Sinn Weibseleit mit Quetsche do.

Dett Bestdatt loßt uhs nitt vergesse,
Watt Bäcker, Mexder, Weerth sinn do;
Hie geht m'r aag dem Wein unn Esse
Viel mehner, aß dem Kaafe noh.
Die Bäcker stehn in ähner Linnig
Unn dann die Mexder gleich derhinnig,
Die honn eloorde Fauer an
Unn brore Wäärscht unn koche dran.

Unn Haarfemääd unn Oorjelmänner,
Hannswoorschde mirr-er dicke Drumm
Unn Zuckerkrämer, Behrschdebänner
Unn Dibbchesspieler gehn erumm.
Grad wie ein Gaarekron iß vore
En Ding so spitz, aß wie en Thore
Do henke hilze Geilcher drimm
Unn Bue reire druff erimm.